“คุณพ่อ…”
รัฐมนตรีสมศักดิ้แทบจะเขวี้ยงโทรศัพท์ทิ้งเมื่อรู้สาเหตุที่ทำให้เจ้าลูกชาย ต้องเดินทางไปอยู่ที่คุ้มภูคากาซะลอง คุณหญิงยุพาพักตร์ยิ่งไม่ต้องพูดถึง นั่ง ตัวลีบตัวบางเพราะรู้โดยทันทีว่าคงต้องโดนเต็มๆ
ท่านรัฐมนตรีทิ้งตัวลงนั่งที่โซฟาอย่างแรงพอที่จะทำให้ผู้เป็นภรรยาสะดุ้งเฮือก จักรยานล้อโต
“ผมอยากรู้จริงๆ ว่าสติปัญญาคุณหญิงยังดีอยู่มั้ย ที่ส่งเจ้าดิสไปตามตื๊อ ตามจีบหลานสาวยัยผู้ดีทางเหนืออะไรนั่น แล้วเป็นไง เกิดเรื่องฉาวโฉ่ขึ้นมา แบบนี้ใครจะรับผิดชอบ ขายหน้ามาถึงวงส์ตระกูลหมด คุณหญิงรู้มั้ยตอนที่ ผู้กำกับฯ ทรงยศเขาโทรมาบอกว่านายดิสตกเป็นผู้ต้องสงสัยการฆาตกรรมคุณ ปรียางค์ศรี หน้าผมเหลือแค่ไหน เหลือไม่ถึงสองกระเบียด”
“ก็ดิฉันหวังดีนี่คะคุณพี่” เถียงเสียงอ่อย “คุณพี่ก็รู้ว่าตอนนี้ฐานะของเรา ยอบแยบ ถ้านายดิสได้แต่งงานกับหนูปีบ นั่นก็หมายถึงฐานะของเรามันจะ…ดีขึ้น”
“โดยให้นายดิสเกาะชายกระโปรงผู้หญิงน่ะหรือคุณหญิง” ท่านรัฐมนตรี กัดฟันกรอด “ผมจะบอกให้ ถ้าคุณหญิงลดความหรูหราฟุมเฟือยลง เงินเดือน ผมมันก็พอจะเลี้ยงลูกเลี้ยงตัวได้”
“เลี้ยงแบบกระท่อนกระแท่นน่ะหรือคะ” จักรยาน fat bike
“คุณหญิง!” ท่านรัฐมนตรีขึ้นเสียง แต่คุณหญิงหาได้กลัวไม่ ดวงหน้ากลม แป้นเงยสบตาผู้เป็นสามีนิ่ง
“ดิฉันเบื่อเต็มทนแล้วกับการเป็นผู้ดีแต่เปลือกน่ะ ทำไมคุณพี่ไม’ทำเหมือน คนอื่นๆ บ้าง ต้องให้ดิฉันกับลูกลำบากทำไม”
“ด้วยการคอร์รัปชั่นโกงกินบ้านเมืองน่ะหรือ” ผู้เป็นสามีแค่นเสียง ดวงตา ไหวระริกด้วยความโกรธ “บรรพบุรุษของผมไม่เคยสังเคยสอน เอาซี้ ถ้าอยู่กับ ผมแล้วคุณกับลูกไม่มีความสุข จะไปไหนก็ไป แต่บอกให้นะ ถ้าไอ้ดิสธรมัน ทำเลวทำชั่วอย่างนั้นจริงๆ ผมไม่มีทางช่วยมันหรอก”
หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากด ทันทีที่ปลายสายรับสายท่านรัฐมนตรีก็กรอก . เสียงเข้ม เครียดจนผู้เป็นภรรยาใจหายวาบ
“ถ้าลูกผมผิด ลากคอมันเข้าตะรางได้เลยนะท่านผู้กำกับฯ ไม่ต้องเกรงใจ ผมบอกได้เลยงานนี้ผมไม่อุทธรณ์!”
มือที่ถือหนังสือพิมพ์ค้างอยู่สันระริกก่อนที่จะปล่อยให้หล่นลงข้างตัวอย่าง หมดแรง กาซะลองหลับตาลงอย่างเหนื่อยอ่อน พยายามฝืนตัวเองที่จะบอกว่า สิงที่เกิดขึ้นเป็นเพียงฝืนร้าย แต่ก็ทำไผ่ได้ ในเมื่อทุกอย่างมันคือความจริง จักรยานล้อใหญ่
หัวข้อข่าวที่พาดและรายละเอียดของข่าวยังคอยยา…ว่าหล่อนคือฆาตกร คือจอมวางแผนที่ยอมทำทุกอย่างแม้กระทั่งการทำร้ายผู้มืพระคุณเพียงเพราะหวัง มรดก โดยมืดิสธร แฟนหนุ่มลูกชายท่านรัฐมนตรีเป็นผู้ร่วมวางแผนด้วย
คุณหญิงยุพาพักตร์ผู้เป็นมารดาของดิสธรโทรมาโวยวายหล่อนแต่เช้า หาว่าคือตัวต้นเหตุที่ทำให้วง^วานว่านเครือของท่านเสียชื่อ ลูกชายของท่านต้อง โชคร้าย
ไร้เรี่ยวแรงที่จะโต้ตอบ แค่นี้ก็เหน็ดเหนื่อยเกินกว่าที่จะลุกขึ้นสู้รบปรบ มือกับใคร
นํ้าตาไหลลงมาอาบแก้มโดยปราศจากเสียงสะอื้น เจ็บหนึบที่หัวอก ทำไมเหตุการณ์เช่นนี้ต้องเกิดขึ้น…ต้องมาเกิดขึ้นกับชีวิตของหล่อน หรือว่า…จะเป็นเพราะอาถรรพ์ของดอกกาซะลอง ฉับพลันเหมือนจะได้กลิ่นดอกกาซะลองรวยริน แต่เพียงชั่วครู่กลิ่นนั้นก็